Beaver Island

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beaver Island
Ilustracja
Część Archipelagu Beaver (największa to Beaver Island)
Kontynent

Ameryka Północna

Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 Michigan

Akwen

jezioro Michigan

Archipelag

Beaver

Powierzchnia

145 km²

Populacja 
• liczba ludności


597[1][2]

Położenie na mapie Michigan
Mapa konturowa Michigan, w centrum znajduje się punkt z opisem „Beaver Island”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Beaver Island”
Ziemia45°40′N 85°32′W/45,666667 -85,533333

Beaver Island – wyspa na jeziorze Michigan w Stanach Zjednoczonych, na terenie stanu Michigan, w hrabstwie Charlevoix[3].

Beaver Island leży około 51 km od miasta Charlevoix, leżącego na wybrzeżu jeziora Michigan. Można na nią dotrzeć tylko łodzią lub samolotem na jedno z dwóch lotnisk. Wyspa administracyjnie składa się z dwóch jednostek osadniczych: Peaine Township (292 mieszkańców w 2010 roku[1]) oraz St. James Township (365 mieszkańców w 2010 roku[2]). Wyspa w większości jest zalesiona i pagórkowata, a najwyższy punkt sięga 241 m n.p.m., czyli 65 m powyżej powierzchni jeziora Michigan[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wyspa powstała około 11 tys. lat temu, gdy z rejonu Wielkich Jezior ustąpił lodowiec (zlodowacenie Wisconsin). Powierzchnia wyspy zmieniała się w zależności od poziomu wody jeziora Michigan, a przy najniższym poziomie (około 114 m niżej), w okresie 8-4 tys. lat temu miała nawet stałe połączenie z lądem[4].

Pierwsi ludzie na wyspie pojawili się około 2200 lat temu. Od kiedy jest zamieszkała na stałe, jest trudne do ustalenia, a Indianie Ottawowie zamieszkiwali wyspę co najmniej 300 lat temu[4]. W latach 40. XIX wieku osiedlili się biali osadnicy, zakładając punkty handlowe z Indianami (ang. Trading Post). Około 1850 roku wyspę zamieszkiwało już około 100 przybyszów. Dwa lata wcześniej na wyspę przybył James Strang, który był założycielem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich będącego wczesnym odłamem kościoła założonego przez Josepha Smitha, zwanego Mormonami[4]. Początkowo Mormoni żyli na stopie pokojowej z tubylcami, jednak zaczęły narastać konflikty, których kulminacją była tzw. Wojna o Whiskey Point (ang. War of Whiskey Point). W rezultacie wkrótce większość nie-Mormonów opuściła wyspę. Władza Stranga nad mieszkańcami wyspy rosła do tego stopnia, że wkrótce ogłosił się królem. Poślubił wiele kobiet i sprawował władzę do 1856 roku, kiedy został zamordowany przez swoich następców[4]. Mormoni w czasie swojego pobytu, karczując lasy, uprawiając ziemię, budując drogi przyczynili się do ekonomicznego rozwoju wyspy. To spowodowało, że krótko po śmierci Stranga tłumy ludzi (nie-Mormonów) podburzone przez spekulantów ziemią przybyły z odległej o około 70 km Mackinac Island, zniszczyły dorobek ich pracy, a samych Mormonów wypędzili.

Kolejną grupą etniczną, która osiedliła się na Wyspie Beaver, byli emigranci irlandzcy. Zajmowali się oni łowieniem ryb, a że okolice wyspy były bardzo dobrymi łowiskami, wyspa w połowie lat 80. XIX wieku stała się największym dostawcą ryb słodkowodnych na rynek amerykański[4]. Jednak łowiska Wielkich Jezior na skutek grabieżczej polityki zaczęły się wyczerpywać, a na wyspie coraz większe znaczenie zaczęło odgrywać rolnictwo i leśnictwo. W 1905 roku wyspa uzyskała połączenie telegraficzne za pomocą kabla, a w 1939 roku wybudowano pierwszą elektrownię. Największa liczba ludności zamieszkiwała wyspę w latach 40. XX wieku, kiedy wynosiła ponad 1000 mieszkańców. Do lat 70. następował odpływ mieszkańców, który uległ zahamowaniu, gdy coraz większe znaczenie zaczęła zyskiwać turystyka[4].

Atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Latarnia przy wejściu do portu

Na wyspie znajdują się trzy muzea. Jedno poświęcone zamieszkałym w XIX wieku Mormonom. Znajduje się ono w wybudowanym w 1850 budynku pierwotnie będącym drukarnią ((ang.) The old Mormon print shop). Drugie to muzeum marynistyczne znajdujące się w wybudowanej w 1906 roku szopie na sieci rybackie. W wybudowanym z bali w 1893 roku budynku mieści się dom-muzeum, w którym żył przez 28 lat Doctor Feodar Protar, leczący charytatywnie przez cały okres swojego pobytu biednych mieszkańców wyspy[4].

Na wyspie znajdują się dwie latarnie morskie, z których jedna (południowa) wyposażona jest w syrenę przeciwmgielną[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Profile of General Population and Housing Characteristics: 2010 Demographic Profile Data, Peaine Township. U.S. Census Bureau, 2010 Census. [dostęp 2016-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-12)]. (ang.).
  2. a b Profile of General Population and Housing Characteristics: 2010 Demographic Profile Data, St. James Township. U.S. Census Bureau, 2010 Census. [dostęp 2016-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-12)]. (ang.).
  3. a b Feature Detail Report for: Beaver Island. The Geographic Names Information System (GNIS). [dostęp 2015-12-29]. (ang.).
  4. a b c d e f g Beaver Island.Net: An Overview of Beaver Island's History. [dostęp 2015-12-29]. (ang.).
  5. Beaver Head Lighthouse, St. James, MI. Lake Michigan. Michigan Lighthouse Conservancy. (ang.).