Dolní Bečva
49°28′N 18°12′E/49,465833 18,207778| gmina | |||||
 Kościół pw. św. Antoniego z Padwy | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | |||||
| Powiat | |||||
| Kraina | |||||
| Powierzchnia |
20,04 km² | ||||
| Populacja (2012) • liczba ludności |
| ||||
| Kod pocztowy |
756 55 | ||||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| Liczba obrębów ewidencyjnych |
7 | ||||
| Liczba części gminy |
1 | ||||
| Liczba gmin katastralnych |
1 | ||||
Położenie na mapie kraju zlińskiego  | |||||
Położenie na mapie Czech  | |||||
| 49°28′N 18°12′E/49,465833 18,207778
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Dolní Bečva – gmina w Czechach, w powiecie Vsetín, w kraju zlińskim. Według danych z dnia 1 stycznia 2012 liczyła 1857 mieszkańców[1].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Położona jest w górnej dolinie rzeki Dolnej Beczwy rozdzielającej masywy Beskidu Morawsko-Śląskiego i Gór Wsetyńskich. Przez miejscowość przebiega czeska droga krajowa nr 35.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś została założona w ramach kolonizacji wołoskiej w połowie XVI wieku, a po raz pierwszy wzmiankowano ją w 1597 r. pod nazwą Wielka Beczwa (Velká Bečva)[2], a później również jako Bečvice[3]. W XVIII w. w górskim przysiółku Horní Rozpité działała huta szkła. Funkcjonował kamieniołom. Silna była tradycja wyrobu mioteł z witek brzozowych[3]. W czasie II wojny światowej w okolicach wsi działały oddziały partyzanckie, wspierane przez jej mieszkańców. W latach powojennych nadwyżki siły roboczej, głównie wśród kobiet, wykorzystano tworząc we wsi filię zakładów odzieżowych „Loana” z Wałaskiego Międzyrzecza, produkującą wyroby dziewiarskie dla dzieci[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Počty obyvatel v obcích k 1. 1. 2012. www.mvcr.cz. [dostęp 2012-02-16]. (cz.).
- ↑ a b Piotr Nowicki: Beskid Śląsko-Morawski. Warszawa: PTTK "Kraj", 1997, s. 66. ISBN 83-7005-387-4.
- ↑ a b Ota Anders, Miloslav Baláš, Jaroslav Bača, Antonín Bendl i in.: Beskydy. Turisctický průvodce ČSSR. Svazek 8. wyd. Olympia, Praha 1982, s. 224-225