Izola
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gmina |
Izola | ||||
| Populacja (2016) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
01 | ||||
| Kod pocztowy |
6310 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
KP | ||||
Położenie na mapie gminy Izola  | |||||
Położenie na mapie Słowenii  | |||||
 45°32′16,31″N 13°39′42,37″E/45,537864 13,661769
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Izola (wł. Isola) – miasto w południowo-zachodniej Słowenii, nad Morzem Adriatyckim, siedziba gminy Izola.
Według stanu na dzień 1 stycznia 2016 roku liczy 11 235 mieszkańców[potrzebny przypis].
Miasteczko z największym na słoweńskim wybrzeżu portem jachtowym. Liczne parki od strony morza, dodatkowo łąka rekreacyjna[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Rodowód miejscowości sięga II wieku n.e., gdy jako port rzymski nosiła nazwę Haliaetum. W średniowieczu wspomniana pierwszy raz w 973 r. jako rybacka osada będąca własnością patriarchów Akwilei. Od 1280 do 1797 pod władzą Wenecjan, co zaznaczyło się wzrostem dobrobytu, choć w handlu północnoadriatyckim Izola nigdy nie osiągnęła istotnej pozycji[2]. Była centrum handlu oliwkami, rybami i winem aż do XVI wieku, kiedy handel w regionie został zdominowany przez Triest. W czasach wojen napoleońskich zniszczona[3] przez rozebranie murów miejskich i zburzenie kilku kościołów. Po I wojnie światowej znalazła się w granicach Włoch. Po II wojnie światowej część jugosłowiańskiej strefy Wolnego Terytorium Triestu, od 1954 w granicach federacyjnej Jugosławii[4].
Zabytki[5][edytuj | edytuj kod]
- Kościół pw. św. Maura (słoweń. župnijska cerkev Sv. Mavra) z wenecką dzwonnicą – z 1553 r., przebudowany w XIX/XX w.
- Ratusz (Mestna palača) – siedziba rady miejskiej, przebudowana w XVI wieku
- Dom Manziolich ('Manziolijeva hiša) – z 1470 r., w stylu weneckiego gotyku
- Pałac Besenghi degli Ughi (palača Besenghi degli Ughi) – rokokowy, z lat 1775-1781
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wiosenny urok Adriatyku
- ↑ M. Jurecki: Słowenia. Praktyczny przewodnik, dz. cyt., s. 219.
- ↑ S. Fallon: Slovenia, dz. cyt., s. 168.
- ↑ M. Jurecki: Słowenia. Praktyczny przewodnik, dz. cyt. 219-220.
- ↑ M. Jurecki: Słowenia. Praktyczny przewodnik, dz. cyt., s. 221-222; S. Fallon: Slovenia, dz. cyt., s. 169.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Jurecki: Słowenia. Praktyczny przewodnik. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2007, s. 219-223, ISBN 978-83-7304-837-9
- Steve Fallon:Slovenia. Wyd. 5. London: Lonely Planet, 2007, s. 168-169, ISBN 978-1741044805