Szczepańcowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szczepańcowa
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

krośnieński

Gmina

Chorkówka

Liczba ludności (2014-12-31)

1240[2]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-457[3]

Tablice rejestracyjne

RKR

SIMC

0347488[4]

Położenie na mapie gminy Chorkówka
Mapa konturowa gminy Chorkówka, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Szczepańcowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Szczepańcowa”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Szczepańcowa”
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego
Mapa konturowa powiatu krośnieńskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Szczepańcowa”
Ziemia49°40′01″N 21°42′41″E/49,666944 21,711389[1]
Strona internetowa

Szczepańcowawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Chorkówka[4].

Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Rafała Kalinowskiego należącej do dekanatu Krosno III w archidiecezji przemyskiej.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Wieś na zachodzie graniczy ze Zręcinem, na południu z Wrocanką, na wschodzie z Głowienką na północy ze Świerzową Polską.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Szczepańcowa[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0347494 Czajki część wsi
0347502 Dół część wsi
0347519 Góra część wsi
0347525 Jaworze część wsi
0347531 Miasteczko część wsi
0347548 Pod Wrocanką przysiółek
0347554 Siarówka część wsi
0347560 Wygon część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Szczepańcowa była wsią królewską lokowaną prawdopodobnie na prawie magdeburskim w połowie XIV wieku. Pod koniec XIV wieku istniała jako Szczepańcowa Wola. Drugi człon nazwy wsi pochodzi od apelatywu wola, który oznaczał, że wieś okresowo była zwolniona z płacenia danin.

5 listopada 1399 roku król Władysław Jagiełło darował wieś łowczemu sandomierskiemu Piotrowi Falkowskiemu.

23 lipca 1400 roku Władysław Jagiełło przekazał Krosnu wszystkie lasy należące do Szczepańcowej, zostawiając właścicielowi tylko 4 łany. Sześć lat później Piotr z Falkowa sprzedał wieś za 140 grzywien Krosnu. Transakcję tę zatwierdził król w 1407 roku aktem wydanym w Bieczu. Uwolnił również Krosno od wszystkich ciężarów, które Piotr Falkowski zobowiązany był ponosić z tytułu posiadania wsi. Od tej pory sołtys Szczepańcowej miał podlegać miastu.

W 1460 roku rajcy miejscy oraz sołtysi wsi: Piotr i Jan, zawarli umowę, zgodnie którą część lasu leżącego pomiędzy Szczepańcową a Polanką przypadła tymże sołtysom. Układ ten z polecenia królewskiego został potwierdzony 9 kwietnia 1464 roku przez podkomorzego i starostę sanockiego, Mikołaja Pieniążka z Witowic oraz podkomorzego sanockiego w polu Piotra z Rytarowic.

W 1482 roku sołtysem wsi był Michał Morawa. Po jego śmierci odziedziczyła je jego żona Małgorzata i córki Anna i Apolonia. To od nich Krosno wykupiło Szczepańcową wypłacając równocześnie wszystkie zobowiązania wsi.

Rejestry poborowe z 1515 roku podają, że we wsi znajdowały się 4 łany kmiece, karczma i młyn.

Jeszcze pod koniec XIX wieku Szczepańcowa słynęła z piekarstwa. Tutaj wypiekano pszeniczne kukiełki i obwarzanki, które, nawleczone na nić, sprzedawano na okolicznych jarmarkach.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 134756
  2. Strona urzędu gminy - statystyka. [dostęp 2016-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-13)].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1253 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]